Mr. Bungle in 013 Tilburg, 24 juni 2024

Wat mij betreft heeft Mike Patton één van de beste en meest veelzijdige stemmen in de rock muziek. Dat heeft hij natuurlijk al lang bewezen bij Faith No More maar ook met de vele zijprojecten waar hij zich laat gelden zoals Italiaanse levensliederen. Bij Mr. Bungle laat hij zich van zijn experimentele kant horen en we moesten lang wachten voordat hij daarmee in de buurt was. Gelukkig komt hij dan eindelijk naar ons land ook al moet ik er voor naar Tilburg.

Daar zijn we precies op tijd om het tweede voorprogramma Oxbow te kunnen zien en die geven een erg goed optreden met hun niet al te makkelijke maar wel erg interessante en experimentele rock muziek. Grote blikvanger daarbij is zanger Eugene Robinson die zich langzaam ontdoet van zijn gouden pak om uiteindelijk in een gouden hot pants te eindigen. Maar vooral zijn zangkwaliteiten zijn indrukwekkend en ook de band speelt de schurende nummers overtuigend.

Daarna is het eindelijk tijd voor Mr. Bungle met naast Patton ook nog eens Anthrax gitarist Scott Ian, bassist Trevor Dunn en gitarist Trey Spruance beide van Secret Chiefs 3, en niemand minder dan de “Godfather of double bass” Dave Lombardo, die in zoveel geweldige metal bands speelt en heeft gespeeld waaronder natuurlijk Slayer. Dit zou je ook zomaar een “supergroup” kunnen noemen, al kennen de mannen elkaar al heel lang en speelden al in allerlei andere vormen samen. Waar het vooral om gaat is dat dit stuk voor stuk geweldige muzikanten zijn. En dat blijkt vanavond als ze de trash metal stukken aan elkaar rijgen en het soms lijkt alsof ze iedere minuut soepel overgaan in een nieuw nummer. Daar tussendoor schakelen ze net zo makkelijk naar één van de pop covers die op de setlist staan zoals 10cc’s ‘I’m Not In Love’, Spandau Ballet’s ‘True’ en Olivia Newton-John’s ‘Hopelessly Devoted To You’.

Daarbij schakelt Patton net zo eenvoudig mee en bewijst hij waarom zijn stem zo veelzijdig is. Want hij bewandelt vanavond het hele spectrum van grunten, schreeuwen. rock uithalen en zuivere noten in de popnummers, ogenschijnlijk zonder enige moeite. Met zijn creatieve kapsel, gevatte opmerkingen en kwajongens blik is hij een geweldige verschijning op het podium. Samen met deze fantastische band is dit een genot om naar te kijken. Vanavond ligt de focus volledig op hun trash metal oeuvre en is er helaas geen werk bij uit hun meer funky en jazzy periode, maar er valt toch echt genoeg te genieten van deze geweldenaren.

Dit moet gewoon een speeltuin zijn voor deze mannen, waar ze lekker hun gang kunnen gaan, wat ook wel lijkt te kloppen als je naar hun glunderende gezichten kijkt. In de toegift wordt nog een Sepultura cover ‘Territory’ van stal gehaald en wordt uiteindelijk afgesloten met een aangepaste versie van Eric Carmen’s ‘All By Myself’ waarbij iedereen Mike Patton met opgestoken middelvinger bijvalt door ‘Go fuck yourself’ te zingen. Inderdaad, misschien wat simpel, maar het was een prachtavond.

Alle foto’s bekijken

Website | Twitter | Instagram | Facebook | YouTube | Spotify

Setlist:

  1. Satan Never Sleeps (Timi Yuro cover)
  2. Anarchy Up Your Anus
  3. Bungle Grind
  4. I’m Not in Love (10cc cover)
  5. Eracist
  6. Spreading the Thighs of Death
  7. Loss for Words (Corrosion of Conformity cover)
  8. Hypocrites / Habla español o muere
  9. Methematics
  10. Hell Awaits (Slayer cover)
  11. True (Spandau Ballet cover)
  12. Raping Your Mind
  13. My Ass Is on Fire
  14. World Up My Ass (Circle Jerks cover)
  15. Hopelessly Devoted to You (Olivia Newton-John cover)
  16. Sudden Death
    Encore:
  17. Territory (Sepultura cover
  18. All by Myself