Jazz in Duketown ‘s-Hertogenbosch, 5 juni 2022
Het heeft veel voordelen dat vrienden in de mooie Brabantse stad ’s Hertogenbosch wonen. Naast de overheerlijke Bossche Bollen die ik daar altijd krijg, is het ook een goede aanleiding om naar het Jazz In Duketown festival te gaan dat daar ieder jaar met Pinksteren gehouden wordt. Dit jaar kunnen we maar één avond van de partij zijn, op de openingsdag. Maar die belooft veel moois te bieden.
Zo trappen we af op De Markt dat nog baadt in de avondzon. Teus Nobel Liberty Group opent daar het festival met fraaie eigen composities. Nobel is ondertussen een gevestigde naam die al veel lof oogstte zowel nationaal als internationaal. Dat dit volkomen terecht is bewijst hij met zijn band vanavond waarbij hij zelf zijn fraaie geluid op trompet en bugel laat horen. Op de trompet speelt hij vaak met demper en met de bugel produceert hij prachtige heldere noten. Het is een machtig begin van deze editie en de reden waarom ik zo van deze muziek houd.
Op De Parade is inmiddels Rilan met zijn Bombardiers begonnen aan hun optreden. Met op de achtergrond de Sint Jan en de zon die langzaam verdwijnt is er bijna geen mooiere omgeving voor de soepele soulvolle en swingende nummers van deze band. Een aantal jaar geleden zagen we ze hier ook al optreden en net als toen weten ze het publiek voor zich te winnen met hun sfeervolle en funky nummers. Een liedje als ‘The Nighttrain’ klinkt geweldig lekker en is een ijzersterk visitekaartje van deze talentvolle band.
We spoeden ons terug naar De Markt waar we Ghost-note nog druk horen soundchecken. Dit is voor mij het optreden waar ik reikhalzend naar uit kijk. Met leden die bij Snarky Puppy speelden en een bassist die met Prince samenwerkte, en nog meer mooie referenties, belooft dit een heleboel vuurwerk. Dat blijkt nog zachtjes uitgedrukt, want de band rondom het gerenommeerde en gelauwerde percussie tandem bestaande uit Robert “Sput” Searight en Nate Werth, speelt een geweldig swingende en strakke set.
Het is niet moeilijk een link te leggen met Prince, want deze band funkt net zo hard als de Purple One in zijn beste dagen. Knetterende grooves en percussie worden doorspekt met heerlijke solo’s van de blazers, toetsen en gitaar. De muzikanten die rondom Searight en Werth staan, krijgen allemaal veel speeltijd om hun kunnen te laten horen. Daarbij spat het speelplezier er vanaf en krijgen ze zonder problemen het publiek aan het dansen. Het collectief weet het tempo er goed in te houden, waardoor de set geen moment verslapt. Dit is een beestachtig goede band die een fantastische partij muziek staat te spelen. Wat mij betreft nu al een geweldig hoogtepunt.
We wandelen door naar het knusse Kerkplein met zijn kleine podiumpje, waar vaak spannende bands geprogrammeerd worden, die de rauwere randjes opzoeken. Ook dit keer treffen we daar een band aan, die een wilde dansbare mix van breakbeat grooves, hysterische saxofoon en spacy gitaar laat horen. Ook dit keer is het een Engelse band die geweldige moderne en spannende muziek weet te brengen en allerlei stijlen laat samensmelten. Weer een bewijs dat in Engeland op dit gebied veel mooie dingen gebeuren en de laatste jaren zoveel te gekke bands opstaan met jonge muzikanten met enorm veel talent en creative ideëen.
Het was misschien een erg korte editie van dit leuke festival in de Bossche binnenstad voor ons dit jaar, maar wel eentje met een paar prachtige momenten en een absolute knaller. Volgend jaar zijn we hopelijk weer een groter gedeelte van het festival van de partij.
Muziekhonger 